Na co do kina? LOT, Daję Nam Rok,Poradnik, Pozytywnego Myślenia czy może Hitchcock?

Nie ulega wątpliwości uwielbiam kino. Uwielbiam chodzić do kina i tam rozkoszować się oglądaniem danego filmu.

Lubię kiedy gasną światła i zaczyna się seans filmowy.

Jedyne co mi przeszkadza w chodzeniu do kina i oglądaniu filmu to popcorn w tylnich czy przednich rzędach, siorbanie napoi ze słomką czy dźwięk nie wyłączonej komórki, ale pominąwszy te wady lubię oglądać filmy w kinie:-)

Ostatnimi dniami obejrzał cztery grane obecnie filmy, jeśli wybieracie się w ten weekend do kina to może któryś z moim opisów Was zainspiruje.

Oto mój subiektywny opis filmów :-)



Lot.

Pomijając fakt, że gra w nim Boski Denzel Washington :-) film jest naprawdę dobry.

Główny bohater to kapitan linii lotniczych, który najpierw w niezwykle trudnych warunkach pogodowych wyprowadza samolot z turbulencji, a następnie udaje mu się pomimo awarii samolotu wylądować w terenie nie zabudowanym ratując większość pasażerów. Niestety dochodzenie prowadzone po awaryjnym lądowaniu samolotu wykazuje, że Nasz bohater pilotował samolot pod wpływem alkoholu i narkotyków.

Dla mnie film o uzależnieniu, o nie zwykłym talencie i moralności,bo czy gdyby Kapitan nie był pod wpływem środków odurzających zdołałby ocalić pasażerów? czy na trzeźwo nie wpadłby w panikę i nie podjął różnych kluczowych decyzji?

Doskonała gra aktorska, emocjonujące momenty z lotu samolotu, a także momenty humorystyczne to atuty tego filmu.

***

Daję Nam Rok

Komedia romantyczna, która zaczyna się tam gdzie większość komedii kończy, a więc na ślubie.

Na zasadzie przeciwieństwa się przyciągają Nat i Josh biorą ślub. I od samego początku widać, że nie za bardzo do siebie pasują, mają inne poczucie humoru, czas pracy oraz zainteresowania.

Pojawia się też dawna dziewczyna Josha, która nadal go kocha i bardzo atrakcyjny współpracownik w firmie Nat, którzy nie ułatwiają młodej parze wspólnego pierwszego roku.

I jak to w komediach romantycznych następuje dużo dziwnych i zabawnych sytuacji.

Film o tym, o czym każdy niby wie, że prawdziwa miłość, może się przydarzyć w zupełnie nieoczekiwanym momencie i nie koniecznie może okazać się nią mąż lub żona, że czasem aby znaleźć szczęście, trzeba popełnić kilka błędów i, że los lubi płatać figle. Mi się film podobał, zabawny, nie przesłodzony, z rubasznymi dowcipami, najlepszego przyjaciela Josha :-)

Lekki, zabawny, interesujący, ale na pewno nie cukierkowy.

***

Poradnik Pozytywnego Myślenia

Oskarowy Film.

Hmm, historia nauczyciela, którego zostawiła żona i on wylądował w zakładzie psychiatrycznym z powodu załamania nerwowego.(Dla mnie "dziwny" powód)

Po wyjściu warunkowym z zakładu, zamieszkuje z rodzicami, a mama zostaje jego opiekunką. Na proszonej kolacji u swojego kolegi poznaje młodą wdowę, która jest siostrą Pani domu.

Początkowa niechęć do dziewczyny z czasem zamienia się w przyjaźń, między nimi opartą na wymianie przysług.

Film dobry, ale nie jakiś dla mnie powalający, oprócz pięknego Bradleya, który oczywiście jak zawsze wygląda bardzo dobrze. Wspomnę też o Robercie De Niro, który gra ojca głównego bohatera, próbując nawiązać z synem relację ojciec-syn, pokazuje nam, że nigdy nie jest na to za późno, ale nie odzyskamy czasu, który już minął.

Podobał mi się ten film, ciekawy, momentami zabawny, ale treść nie adekwatna do tytułu.

***

Hitchcock

Historia kręcenie najsłynieszego thriller. Psychozy:-)

Alfred Hitchcock po sukcesie swojego ostatniego filmu czuje się wypalony zawodowo, szuka więc pomysłu na swój następny film.

Przypadkowo natyka się na artykuł o mordercy mającym obsesję na punkcie własnej matki.

Postanawia więc nakręcić o tym film.

Wraz z żoną, która całe życie jest przy nim, wspiera go, pomaga mu jest jego siłą i opoką zastawiają własny dom aby móc zrealizować marzenie reżysera o nowatorskim filmie.

Hitchcock pokazany jest jako reżyser, który dokładnie wie czego chce, ze swoimi wadami i zaletami, jako człowiek, który nie zauważa miłości żony, która stoi za nim murem mimo, że nie jest on łatwym towarzyszem życia.

Film dobry, Anthony Hopkins genialnym w roli reżysera, czasem wręcz groteskowy,ale zupełnie zatracający się w roli, Helen Mirren jako żona wielkiego reżysera wspaniała :-)

Dobrze ogląda się historię powstawania tego wielkiego działa,jakim jest Psychoza problemy jakie reżyser miał z cenzurą, z pozyskaniem środków na swój film, oraz dystrybucją, tym bardziej zachęcają do ponownego obejrzenia sceny pod prysznicem :-)

***