"Księżna" z Kierą Knightley.

Nie wiem dlaczego, ale przez dłuższy czas omijałam film „Księżna” z Keirą Knightley szerokim łukiem.
Może powodem była właśnie aktorka grająca główną rolę, jakoś nie wierzyłam, że może stworzyć wiarygodną kreację.  

Pomyliłam się, Keira nie tylko zagrała rewelacyjnie, ona była postacią, w którą się wcieliła. Była księżna Georginą  Spencer. Dla wielbicieli dobrych filmów kostiumowych, będzie to prawdziwa uczta.

Georginę Spencer poznajemy jako uroczą nastolatkę, rezolutną i uśmiechniętą panienkę z dobrego angielskiego dom. Niewątpliwie inteligentną i mającą w sobie to coś.  Dziewczyna bawi się ze znajomymi, kiedy obserwuje ją jej przyszyły małżonek, William Cavendish, grany przesz Ralpha Finnesa. Mężczyzna omawia szczegóły związku z matką Georiny, Lady Spencer. Kobieta jest  wniebowzięta, cieszy ją fakt, że jej córka zostanie żoną bogatego księcia i awansuje społecznie. Sama zainteresowana wydaje się być równie podekscytowana tym faktem. Perspektywa życia  z bajecznie bogatym księciem, jest obietnicą życia jak w bajce. Przynajmniej tak widzi swoją przyszłość naiwna nastolatka. 

                             źródło: filmweb

Georgina opuszcza dom, w którym się wychowała i zamieszkuje w pięknym pałacu swojego męża. Rola kobiety, przynajmniej dla jej męża jest jasna-ma urodzić chłopca, przyszłego dziedzica majątku Cavendishów. Związek Williama i Georginy nie jest udany, są zbyt różni, nie potrafią znaleźć wspólnej płaszczyzny porozumienia. Georgnina  jest emocjonalna, chce rozmawiać z mężem, dzielić z nim życiem. Wiliam jest zamknięty w sobie, rzadko kiedy się  odzywa, od towarzystwa żony woli swoje psy.

Piękną kobietę, traktuje przedmiotowo, zmienia kochanki, nie kryje się z tym. Mężczyźnie w tamtych czasach wolno było więcej. Żona miała tolerować i cierpliwie znosić wybryki Pana. 

Kiedy Gorgina skarży się matce, że mąż nie odzywa się do niej, ta odpowiada, że z  mężem się nie rozmawia. Matka przypomina córce, o jej najważniejszym obowiązku, urodzeniu syna. Księżna zachodzi w ciąże, jednak ku wielkiemu rozczarowaniu rodzi dziewczynkę, którą kocha całym sercem. William jest rozgoryczony, nie chce widzieć córki. Mijają lata, Georgina staje się gwiazdą salonów.

Jej uroda i erudycja niewątpliwie pomagają  w tym. Jest kochana i podziwiana przez innych, ale nie dostaje uczucia od męża. Rodzi drugą córkę, wydarzenie to jest ważne  jedynie dla niej samej. Płeć niemowlęcia przekreśla je od samego początku. Ratunkiem dla kobiety ma być wyjazd.  Razem z całą rodziną udaje się do wód, aby wyleczyć się z niemożności urodzenia syna.

Tam właśnie poznaje hrabinę Bess Forester. Kobiety zaprzyjaźniają się, Bess opowiada Georginie o swojej dramatycznej sytuacji, jest w separacji z mężem, który ją bił. Mówi także, że nie ma środków do życia, okrutny mąż odseparował ją od ich dzieci. Księżna pomaga kobiecie, zaprasza ją pod swój dach, ofiaruje przyjaźń i oddanie. Wtedy na horyzoncie pojawia się dawna miłość Georginy, przystojny, robiący karierę polityczną Charles Grey. 

   

To z nim, księżna smakuje prawdziwiej miłości dowiaduje się, że seks to przyjemność, nie tylko obowiązek. Bess i William nawiązują romans, dzięki któremu hrabina ma znowu zobaczyć swoje dzieci. Podczas wspólnego obiadu Georgina żąda, aby mąż odprawił przyjaciółkę,  z którą nie chce mieć nic wspólnego. Między małżonkami dochodzi do kłótni, zrozpaczona księżna wybiega do swojej sypialni. Maż dogania ją i gwałci. Wynikiem czego rodzi się upragniony syn, dziedzic. Kobieta dostaje pokaźną sumę za urodzenie chłopca. Pozornie może zrobić, co chce może być wolna i uciec z Charlsem. Jest jednak jeden warunek, który stawia William, nigdy nie zobaczy swoich dzieci,  kariera Charlesa zostanie zniszczona.

Co wybrała Georgina ? Wydawało, mi się, że będzie to miłości i namiętność. Myliłam się, księżna wybrała, rodzinę. Razem z Williamem i Bess, tworzyli udany trójkąt. Georgina wybaczyła Bess, razem wychowywały dzieci. Po śmierci księżnej, Bess ożeniła się z Williamem. Charles został premierem. Gdyby Georgina podjęła inną decyzję, losy tych ludzi potoczyłyby się inaczej, ale czy lepiej?